لزوم برنامه ریزی، توسعه و نوآوری در ورزش

دو اشکال عمده در ورزش کشور

دو کمبود بزرگ در پرداختن به ورزش وجود دارد:

1ــ عدم برنامه ریزی صحیح

اول: برنامه ریزی کلان و تصمیم گیری اساسی در مورد گزینش ورزشی که باید برای آن سرمایه گذاری کرد. بالاخره جامعه ایرانی اقتضایی دارد، استعدادی دارد. کدام ورزشها باید مورد توجه قرار گیرد؟ و با چه روحیه و پیگیری ای؟
در همین خصوص، من یکی، دو سال پیش، با ورزشکاران و مسؤولان ورزش کشور مفصل صحبت کردم:
من عقیده ام بر این است که اگر ما در این بخش سرمایه گذاری کنیم و درست بیندیشیم و تدبیر نماییم، بلاشک در میدانهای ورزشی دنیا همان اتفاقی خواهد افتاد که در جنگ به وسیله بسیجیها و سازمانهای نظامی ما که از همه تجهیزات مدرن دنیا تقریباً منقطع بودند اتفاق افتاد.
دیدید که در جنگ چه کردند و چه افتخاری آفریدند!
همین الان در ورزش والیبال جانبازان و معلولان، همین اتفاق افتاده است و این برادران مرتب افتخار می آفرینند. یا مثلاً در کشتی، خود شما و
برادرتان و بعضی از برادران دیگر، واقعاً افتخارات بزرگی را به کشور دادید. ما در همه میادین ورزشی می توانیم این گونه باشیم.
هیچ دلیلی ندارد که ما در فوتبال، یا در والیبال، یا در اسب سواری، یا در بعضی از ورزشهای سنتی خودمان مثل چوگان یا در ورزشهای انفرادی رزمی، یا در شنا، نتوانیم به مصاف ورزشکاران برجسته دنیا برویم.
علت این که این وضعیت نابسامان فعلی وجود دارد، آن است که بر روی تربیت و پیشرفت و استفاده از تکنیک، برنامه ریزی نشده است. این یک اشکال است.

2ــ عدم توجه کافی به فضای فرهنگی سالم

اشکال دوم: که آن هم به این اشکال کاملاً مرتبط است، کمبود فضای معنوی و فرهنگی در ورزش است.
یعنی در محیط ورزش، سعی نشده فضای فرهنگی اسلامی و سالمی حاکم باشد. نه این که ورزشکاران ما آدمهای خوبی نیستند؛ نخیر، آدمهای بسیار خوب و مؤمن و متقی و پرهیزکار در میانشان هست؛ منتهی فراتر از این باید باشد.
محیط ورزشی ما باید محیط عفیفی باشد.
عفت، معنای خیلی عجیب و وسیعی دارد. سلامت نفس یک انسان، در هر جایی خودش را نشان می دهد.
محیط ورزش باید محیط عفیف باشد. در آن بایستی هرزگی، شلختگی و هر چیز غیرعفیفانه مشاهده نشود.
ما باید این فضا را در محیط ورزش مان به وجود آوریم و اگر این باشد، در دنیا خوهد درخشید و ورزش ما ستاره خواهد شد.

راههای ایجاد سلامت در ورزش

1ــ حاکم کردن فضای فرهنگی- معنوی

بر خلاف تصور خیلیها، دنیا از این بی بندوباری و ولنگاری و هرزه گری خوشش نمی آید؛ خسته شده است. این حالت عفت و نجابت و سلامت و حیا و این چیزی که طبیعی ایرانیها هم هست، اسلام هم همین را توصیه کرده است. این را ما هم باید در محیط ورزش و در محیطهای دیگر حاکم کنیم. این فضای معنوی فرهنگی ورزش خواهد شد؛ همان چیزی خواهد شد که شما می گویید برای رفتن به مصاف تهاجم فرهنگی، بایستی متمسک به فرهنگ خودی شویم و کاملاً درست است.

2ــ توجه علمی و دقیق

اگر در عالم ورزش، مسؤولان ورزش به این دو کار بپردازند یعنی از یک طرف، رسیدن علمی، برنامه ریزی دقیق برای ورزش از همه جهت؛ گزینش، تکنیک، کار، تربیت، تمرین و از طرف دیگر، رسیدن به فضای فرهنگی ورزش من خیال می کنم که محیط ورزشی ما پیش خواهد رفت و خیلی هم خوب خواهد شد.

ضرورت توسعه ورزش در کشور

البته از وضع بودجه امسال ورزش من اطلاعی ندارم. بودجه به دولت و مجلس ارتباط پیدا می کند و من الان دقیقاً ارقام آن را نمی دانم. البته من گاهی مشروح برنامه تلویزیونی از مجلس را در خصوص بودجه می دیدم و کتابچه بودجه را هم پیش ما می آورند؛ لیکن من به طور مشخص نمی دانم وضع بودجه ورزش چگونه است که شما را به نگرانی انداخته است.
مسؤولان ورزش هم علاقه مندند که این کار را انجام دهند، لیکن من از وضع کنونی ورزش در کشورمان رضایت کامل ندارم. البته حرکتی هست؛ اما نه «ورزش همگانی» خیلی همگانی است و نه «ورزش در میدانهای بین المللی» آن چنان که باید موفق است.

ضرورت استفاده از امکانات طبیعی و موجود برای ورزش

در ورزش همگانی هم باید گامهای اساسی برداریم. چون این صحبتها را جوانان و عموم مردم خواهند شنید، من واقعاً همه را به ورزش سفارش می کنم.
بنده گاهی صبحها به ارتفاعات شمال تهران می روم و از این که بعضی وقتها می بینم آن جا خلوت است، واقعاً غصه ام می شود.
گاهی اوقات هم اتفاق می افتد که جمعه ها وقت شلوغی می روم و می بینم که جمعیت زیاد است، خوشحال می شوم. معتقدم که خدای متعال یک وسیله مفت و مجانی برای ورزش تهرانیها در این ارتفاعات البرز قرار داده است؛ ولی اکثراً استفاده نمی کنند.
این ارتفاعات البرز را نه برایش پول داده ایم و نه کاری کرده ایم؛ پس برویم از این موهبت خدادادی استفاده کنیم. این ورزش است، این حرکت است؛ تحرک در سطح باز و هوای آزاد. تقریباً همه شهرهای کشور این امکانات مجانی را دارند.
امکانات، لزوماً تشک کشتی یا میدان و زمین چمن فوتبال و امثال اینها نیست البته آن هم جزو امکانات است و باید حتماً داشت و اگر نداریم به فکرش باشیم اما آنچه که ورزش عمومی و همگانی احتیاج دارد، همت ما و وجود فضایی است که بشود به این شکل در آن ورزش کرد و این خوشبختانه کم و بیش در همه جا هست.

مسؤولیت مهم سازمان ورزشی در قبال جوانان کشور

وجود این احساسات، مسؤولیتهایی را برای همه به وجود می آورد و همه مسؤولیت دارند. مخصوصاً دولت، روحانیت، صدا و سیما، بسیج، سازمان ورزش کشور و نهادها و مراکز فرهنگی، مسؤولیتهای بزرگی در قبال نسل جوان دارند؛ بخصوص در کشوری مثل کشور ما که نسل جوان از لحاظ کمیت، متراکم و گسترده؛ از لحاظ روحیه، دارای روحیه ایمان؛ از لحاظ آمادگی، آماده کارهای بزرگ و از لحاظ استعداد، یک مجموعه بسیار بااستعداد است.
این که من بارها گفته ام متوسط استعداد جوانان ایرانی از متوسط استعدادهای جوانان دنیا بالاتر است، محصول یک کاوش و بررسی علمی و یک امر مسلم است. این استعداد، این کمیت فراوان و این تواناییها، می تواند کشوری مثل ایران را در راههای تکامل و تعالی و ترقی کمک بزرگی کند...
ما امروز در کشورمان اسامة بن زیدهای زیادی داریم؛ جوانان زیادی داریم؛ دختران و پسران عظیم و جمعیت انبوهی از این مجموعه ها داریم که حاضرند در همه میدانهای فعال در میدان درس، در میدان سیاست، در میدان فعالیتهای اجتماعی، در میدان مشارکتهای گوناگون برای فقرزدایی، برای سازندگی، و در هر صحنه و عرصه ای که برای آنها برنامه ریزی شود و امکان داده شود شرکت کنند. این موقعیت بسیار مهمی برای کشور ماست.
این نسل، شبیه همان نسلی است که توانست یکی از بزرگترین تجربه های این کشور یعنی تجربه جنگ تحمیلی را با قدرت و با موفقیت به پایان ببرد.
بد نیست شما برادران و خواهران عزیز بدانید؛ آن روز که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تشکیل شد، بیشتر کسانی که در این سپاه عضویت داشتند، جوانان و نوجوانان بودند. همین کسانی که امروز سرداران این سپاه محسوب می شوند و درجات بالا دارند، آن روز یا دانشجو بودند، یا تازه فارغ التحصیل شده بودند یا حتی قدم به دانشگاه هم نگذاشته بودند.
آن روز که امام فرمانده سپاه را فرماندهی که سالهای متمادی میدانهای جنگ را اداره کرد به فرماندهی منصوب کردند، او در حدود بیست و شش سال سن داشت. انقلاب از این تجربه یک بار دیگر استفاده کرده و توانسته نقش عظیم و سازنده جوانان را اثبات کند.
این، آن بخشی بود که مایل بودم بزرگترها و مسؤولان به آن توجه کنند؛ یعنی از منظر جوان به مسأله جوانی نگاه کردن؛ آرزوها، توقعات و احساسات جوان را دیدن؛ وظایف خود را در قبال این توقعات و خواسته های بحق فهمیدن. همه دستگاههای مسؤول، چه دولتی و چه غیردولتی، چه صدا و سیما، چه وزارتخانه های مربوط به جوانان آموزش و پرورش و آموزش عالی چه بخشهای مربوط به ورزش، چه بخشهای ویژه جوانان، چه روحانیت و چه ارگانهای تبلیغ و ترویج دین، باید احساس کنند که در مقابل این نسل، در مقابل این جمعیت عظیم، در مقابل این همه استعداد و این همه انرژی متراکم مسؤولند.

ورزش، امکانات و جوانان نظامی

ورزش خیلی مهم است. تربیت بدنی و ورزش از بخشهای بسیار حساس برای جوانهاست و برای همه لازم است. همه کشور باید ورزشکار
باشند و ورزش کنند؛ بخصوص جوانها، و به ویژه جوانهای نظامی و انقلابی. باید برای آنها امکانات ورزشی فراهم کنید.
بنده صرف این هزینه ها را اسراف نمی دانم. این خرجها لازم است. اما حرکتی که در کار دانشگاه تأثیری نداشته و فقط برای ظاهرسازی باشد، اسراف محسوب می شود؛ ولو صرف این هزینه اندک باشد.

توجه به معنوی شدن محیط ورزش و تفریح

من به همه شما عزیزان و به همه مسؤولین ورزش کشور عرض می کنم: باید برای ورزش به عنوان یک کار جدی، اساسی و لازم که به هیچ وجه فواید آن به اشخاص پایان نمی یابد، بلکه به کشور و انقلاب و دولت برمی گردد رسیدگی مناسب و شایسته آن را بکنید؛ و اگر بخواهید این کار، آن چنان که شایسته است پیش برود، باید محیط ورزش را محیط معنوی کنید.
محیط معنوی، همان محیط پهلوانی دیرین ورزشکاران قدیمی خود ماست؛
آنهایی که وقتی وارد گود ورزشی می شدند، خاک گود را می بوسیدند؛
آنهایی که همیشه ورزش را با نام خدا شروع می کردند و با نام خدا تمام می کردند، با بسم الله شروع می کردند و با دعا تمام می کردند.
کشور ما اینگونه کشوری است. محیط ورزش آن، محیط معنوی، جوانمردی، ایمان، تقوا، پاکدامنی و پارسایی و محیط معنویت و درخشندگی روحی و نفسانی است.
البته دستگاههای کشور مراقبند و دقت می کنند؛ اما بهترین مراقب، خود شما مردم، خود پدران و مادران، خود جوانان در محیط کار، در محیط درس، در محیط گردش و ورزش و تفریح هستید.
با این مراقبتها، با این توجه، با این اتکال به خدا، با این تمسک به قرآن، با این اعتصام بحبل الله جمیعاً، به فضل پروردگار این ملت خواهد توانست کشور ایران عزیز را به کشور نمونه اسلامی و این جامعه را به جامعه آباد، آزاد، پراستعداد، پرتلاش و ثروتمند اسلامی تبدیل کند.

نقش "مسؤولین" و "امکانات لازم" در ورزش قهرمانی

از مسؤولین ورزشی هم تشکر می کنیم. معلوم می شود برای شما امکاناتی فراهم کردند که شما توانستید الحمدلله این جور بدرخشید و پیش بروید و امیدوارم روز به روز وضع ورزش کشور ما، بخصوص ورزش جانبازان عزیزمان، بهتر بشود.

مطبوعات و صفحات ورزشی

صفحات اقتصادی و ورزشی را (در مطبوعات) هم هر چه بیشتر قوی و پَُرمایه کنید، بهتر است. کاری کنید که غیر از انگیزه و جهتگیری خاص سیاسی و انقلابی، جاذبه های دیگری هم وجود داشته باشد؛ چون این جاذبه ها افراد را می کشاند و طبعاً مطلب حق شما را جلوی چشمشان قرار می دهد؛ این چیز خوب و مطلوبی است؛ ضرری ندارد.
مثل این است که انسان یک کتابفروشی دارد و بهترین کتابها را در آن جا ارائه می کند؛ منتها برای ورود در این کتابفروشی، هیچ جاذبه ای وجود ندارد. گاهی بعضی از کتابفروشیها لوازم التحریر هم می آورند، برای
این که بعضیها به خاطر لوازم التحریر داخل کتابفروشی شوند؛ بعد چشمشان به کتاب بیفتد و بخرند.
علاوه بر این، در مقوله ورزش هم حرفهای گفتنی و ارزشی خیلی وجود دارد که اگر صفحه ها و بخشهای ورزشی، قوی و عمیق و خواندنی و عرضه کردنی تهیه شده باشد، می شود آن حرفها را هم گنجاند.
من سابق وقتی بعضی از نشریات ورزشی را تورق می کردم البته الان فرصت و حوصله نمی کنم نگاه کنم می دیدم مطالب بی ربط، بیخود، گمراه کننده، غلط، سبک و احیاناً زشت در آنها خیلی زیاد است؛ یعنی همان کارهای به قول شما ژورنالیستی برای خیلیها عادت شده بود؛ مثلاً با بازیکنی مصاحبه کنند و آن را تیتر اول خود قرار دهند؛ اینها سطح معرفت را پایین می آورد.
وقتی ما برای چیزهای کوچک جنجال می کنیم، طبیعت این کار این است که سطح فکر را پایین می آورد؛ اینها ضررهایی هم دارد. در مقابل اینها، می توانید در صفحه ورزشی و همچنین در بحثهای اقتصادی، مطالب قوی، کارآمد، روشن و منطقی را بگنجانید و در اختیار بگذارید.

توسعه ورزشهای متناسب با فرهنگ ما

من به مسؤولین ورزشی توصیه کردم، باز هم توصیه می کنم که چندین رشته ورزشی مناسب را که از نظر منطق و فرهنگ ما معنا و مضمون دارد، برگزینید و روی آن سرمایه گذاری کنید.
منظورم فقط سرمایه گذاری مادی نیست؛ سرمایه گذاری معنوی؛ یعنی همت و مدیریت به خرج دهید و تلاش لازم و گزینشهای خوب بکنید، تا جوانان ما میدان پیدا کنند و در این رشته های ورزشی، در دنیا سرآمد شوند.
بعضی از این ورزشها، ورزشهای اصالتاً ایرانی است، که از تاریخ ما برای ما به یادگار مانده است مثل سوارکاری، چوگان بازی، یا بعضی از همین شاخه های ورزش باستانی بعضی هم ورزشهایی است که از دیگران آموخته ایم، ولی آنها را می پسندیم مثل ورزش دستجمعی، یا ورزشهای رزمی اینها را گزینش کنند؛ روی اینها برنامه ریزی و همت کنند.

توجه به کاربردهای هر رشته ورزشی

ما از همه تان متشکر هستیم و امیدواریم که همین اشکالاتی هم که گفتند، همت کنید تا برطرف شود و کاری کنید که این رشته ورزشی کاربرددار هر چه بیشتر رشد کند.
بعضی از رشته های ورزشی اصلاً کاربرد ندارند؛ مثلاً شمشیربازی. وقتی یک نفر قهرمان شمشیربازی می شود، کاربردش چیست؟ یا از این قبیل چیزها، که حالا اگر من از رشته های ورزشی بی فایده اسم نیاورم، بهتر است؛ اما این ورزش مثل خیلی از ورزش های دیگر، کاربرد دارد؛ این ورزش، مستقیم با زندگی مردم تماس دارد و از تولید به مصرف است و همه می توانند آن را مصرف کنند. این ورزش را رشد بدهید و آن را تشویق کنید.

پیشرفت و توسعه در ورزش باستانی

شما جانبازان عزیزی که مشغول ورزش هستید، از ورزش خسته نشوید. به خصوص این ورزش باستانی ورزش بسیار خوب و مهمی است. این را ادامه بدهید، همین طور پیش بروید. شاید کارهای دیگر و بیشتری،
هست که می شود اینها را انجام داد، تمرین کرد، حتّی می شود به ورزش باستانی اضافه کرد. یک چیزهایی را به ورزش باستانی معمول اضافه کنید. این اعمالی که امروز ورزش باستانی است، یک دفعه به وجود نیامده، کسانی که توانایی جسمی داشتند و وارد بودند، به تدریج اینها را به وجود آوردند. حالا تبدیل به این شده است. بنابراین از این بیشتر هم می شود.

سرمایه گذاری لازم برای توسعه کمّی و کیفی کشتی در کشور

کُشتی، ورزش بومی ماست که تا به حال حفظ شده است؛ لیکن من می خواهم بگویم شما این را هر چه بیشتر توسعه کمّی و کیفی بدهید. شما روی خصوص ورزش کشتی سرمایه گذاری کنید.

صعود به قله ها و ارتفاعات کشور، کاری شایسته

اقدام به صعود ورزشکاران سپاه و بسیج به قله دماوند و دیگر ارتفاعات تهران و سراسر ایران، کاری شایسته و مبتکرانه و تقارن آن با ایام ولادت باسعادت حضرت صدیقه طاهره «سلام الله علیها» موجب برکت و قداست این اقدام سازنده و ورزشکارانه است.
این حرکت نمادین می تواند جوانان برومند این کشور را به استفاده از صعود سالم به ارتفاعات تشویق کند و در این بخش از ورزش کشور، تحرکی پدید آورد که مایه پرورش جسم و آسایش روان است بیش از پیش اهمیت دهند.
امیدوارم جوانان عزیز به ورزش و به خصوص ورزشهای سالم که مایه پرورش جسم و آسایش روان است بیش از پیش اهمیت دهند.
جوانان عزیز سپاهی و بسیجی کوشش کنند که قله های معنویت و معرفت را نیز هدف تلاش جوانانه خود قرار دهند. ان شاء الله همه به سلامت باشید.

نقش مسؤولان در ارتقای توانایی ها و مهارتهای ورزشکاران

من همه را به ورزش توصیه می کنم. پهلوانان و قهرمانان و متخصصان و فنانان ورزش را به نوآوری، به جدیت و کوشش در کسب مهارتهای بیشتر و قدرت بدنی بیشتر برای این که در میدانهای بین اللملی پیش بروند، توصیه می کنم.
کسانی را هم که مسؤولان این مجموعه های ورزشی هستند، توصیه می کنم به این که هر چه می توانند، برای ورزشکاران امکان فراهم کنند که این کارها انجام گیرد.

نوآوری در حرکات ورزشی

فرض بفرمایید شما چرخ زدن را مثلاً به این شکل خاص انجام می دهید. شاید به شکلهای دیگر هم بشود فکر کرد، انجام داد، راهی پیدا کرد و کارهای دیگری به وجود آورد. لابد هم در بین شما چنین نوآوریهایی هست. حالا اینجا بعضی ها خیلی هم شاید نخواهند چون شرایط آماده نیست، ما اینجا گود مناسبی که آقایان بخواهند هنرنمایی بکنند، نداریم. بر حسب کیفیت مورد امکان خودتان، متناسب با وضع جسمانی خودتان بر آنچه که هست اضافه کنید.

نوآوری در ورزش و ابداع رشته های جدید

ورزشهای بومی ما ورزشهایی که مربوط به سابقه و فرهنگ گذشته ماست متأسفانه مهجور است و دست خود ما نیست.
خیلی از ورزشها در کشور ما مهجور است و من در آن دیدار از آنها اسم آوردم.
چوگان که جزو ورزشهای قدیمی ماست؛
بعضی از این ورزشهای زورخانه ای هم، ورزشهای خیلی خوبی است. اینها می توانند در دنیا مطرح شود.
اصلاً ما می توانیم ورزشهایی را در دنیا ابداع کنیم.
یک روز فوتبال در دنیا نبود؛ اما آن را به وجود آوردند.
یک روز بسکتبال در دنیا نبود؛ اما آن را به وجود آوردند.
بنابراین چرا ورزشکاران ایرانی و صاحب نظران ایرانی در ورزش، نوآوری نکنند؟
الان صحبت نوآوری بود؛ یکی از میدانهای نوآوری، ورزش است. نوآوری کنند، کارهای جدید بکنند؛ هم در مسائل ورزشی، هم در خود ورزش.

حضور مؤثر جوانان در ورزش

در عرصه های ورزش هم، جوانان ما تلاشهای زیادی کردند و کارهای خوبی انجام دادند که این را هم دشمنان ما نمی پسندیدند. بنابراین در سال گذشته، جوانان ما در همه عرصه هایی که برای دشمنان، عرصه های مطلوبی در کشور نیست و حضور آحاد مردم بخصوص جوانان را در آن نمی پسندند، حاضر شدند و حضور برجسته ای از خود نشان دادند.
من می خواهم عرض کنم که این حضور را ادامه و بلکه افزایش دهید. همه مردم بخصوص جوانان باید هم در صحنه علمی و هم در صحنه ی معنوی و عبادی و هم در صحنه های اجتماعی مثل کمک به آحاد مردم، کمک به مستمندان، ورزش و کارهای گوناگون دیگر شرکت کنند.
این هم توصیه دیگری است که اگر ان شاءالله مورد توجه مردم قرار گیرد که ان شاءالله خواهد گرفت یقیناً بر آینده ما اثر خواهد گذاشت.

رعایت نظم و انضباط در محیط ورزش

نظم هم مهم است. حیات و جان یک مجموعه نظامی، با نظم است. منظور من از نظم و انضباط، صرفاً ظواهر خشک و بی روح نیست؛ روح نظم پذیری مهم است.
نظم یعنی قرار دادن احساسات و خواسته های گوناگون در کنار اراده پولادین یک انسان نظامی و در چارچوب مقررات و آیینهایی که می تواند رفتار او را کارآمد کند: نظم در کلاس، در محیط ورزش، در محیط رزم، در مقابله با دشمن.

اهمیت و روش کار داوری ورزش برای امر قضاوت

قاضی هم مثل داور است؛ از قاضی نباید انتظار داشت که حکم نکند. یک داور در میدان ورزش، به بازیکن خطاکار تذکر می دهد و اخطار می کند. اگر تذکر فایده ای نکرد، به او کارت زرد نشان می دهد. اگر فایده ای نکرد، کارت قرمز نشان می دهد. آن کسی که به او تذکر می دهند، اما قانع نمی شود و عمل نمی کند؛ دوباره تذکر می دهند. فایده ای نمی کند؛ کارت زرد نشان می دهند. فایده ای ندارد؛ طبیعی است که قانون کارت قرمز به او نشان می دهد. چاره ای نیست.

زیبایی در ارایه برنامه های ورزشی رادیو

در باب ورزش، مطلب زیادی نیست که عرض کنم. برنامه های شما، از جمله برنامه صبح زود و توصیه های ورزشی را شنیده ام؛ که خیلی خوب
اجرا و تنظیم می شود. البته در این ایّام موفق نمی شوم که بشنوم. چون ساعت پنج و نیم صبح اذان است؛ و طبعاً، حول و حوش اذان، فرصت نمی کنیم به رادیو گوش بدهیم. امّا در تابستان، که در آن ساعت خودم هم مشغول ورزشم، آن توصیه ها را می شنوم. آن ساعت، وقتی است که معمولاً به ارتفاعات تهران می روم. به هر حال، برنامه بامدادی تان خیلی خوب است. برنامه ورزش آقایان «شیر خدا» و بقیه آقایان ورزش باستانی هم خیلی خوب است. البته کوتاه و نامنظم است: و آنها که داخل گود رفته اند و ورزش کرده اند، این ایراد به ذهنشان می آید. اما بالاخره، برای اجرا در رادیو، خوب است.
می دانم که با آن ضرب آقای شیرخدا، کسی در خانه اش ورزش نمی کند. نمی شود هم ورزش کرد و هم به بقیه کارها رسید. ولی بالاخره، برنامه خوبی است. بخصوص که ورزش ایرانی است؛ و زنده نگه داشتن آن، خیلی خوب است. منتها هر چه برنامه را بهتر و زیباتر اجرا کنید، به نظر من، به مقصود نزدیکتر خواهد شد.
منبع : جایگاه و منزلت ورزش در نظام ما(دیدگاههای رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه ای)، تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد مشترک، معاونت فرهنگی، چاپ دوم و سوم.